مهدیار

خدایا از روی جهالت آنچه را که نباید انجام دهم به انجام رساندم.تو همۀ آرزوی منی ، تو همۀ امید من هستی. از تو در خواست می کنم که رویت را از من بر نگردانی. فضل و عنایت خود را از من دریغ ننمایی . توفیق بهترین کارها را ازمن سلب نکنی. اینها روزی تو و عنایتهای توست ؛ اگر این رحمتها از من قطع شود به چه کسی غیر از تو پناه ببرم ، در حالیکه برای من یار و یاوری جز تو نیست.همانا من بندۀ تو و مقهور تو هستم . من کاملا مملوک توام .من فرمانبردار توام.؛و می دانم که در برابر فرمان تو ، هیچ قدرت مانوری نیست؛امر امر توست. حکم، حکم توست.قضاوت بر مبنای عدل و انصاف مختص توست.اگر من قضاوتی داشتم ، پشیمانم چون از روی تعقل و اندیشه علمی نبوده است. برتری جویی کارمن نیست کار جبّاران و متّکبران است.
خدایا در جلب محبّت تو ضعیف عمل کردم از راهش وارد نشدم .
انبیاء و اولیاء طریق جلب محبّت تو را می دانستند و به خاطر همین به خشنودی تو می رسیدند ولی ما انسانها غافل و عملکردمان ضعیف است مگر تو دست ما را بگیری و از فضل خود ما را بهره دهی.