مهدیار

#معرفت_شناسی

آنچه مهم است تربیت نفس است که در پس آن معرفت حاصل از فطرت انسانی راه صحیح خود را بپیماید و عارف به حقّ شود و بیراهه نرود . عارف شدن نیاز به دانستن و فهم حاصله از تدبر در قرآن و عترت دارد آنچه که پیامبر از طرف خدا برای انسانها آورد به نام ثقلین ، واین است معنای عارف به حقّه: اللهم عرفنی حجتک فانّک إن لم تُعرفنی حسجّتک ضللت عن دینی، خدایا حجت خودرا به من بشناسان زیرا اگر تو حجت را به من نشناسانی در دین خود گمراه می شوم.
سلمان فارسى مى‏گوید: «بیش از ده مرتبه از رسول خدا صلى الله علیه و آله شنیدم که فرمود: «یا علىّ انّک و الاوصیاء من بعدک اعراف بین الجنّة و النار»، یا على! تو و امامان پس از تو، اصحاب اعراف میان بهشت و جهنّم هستید و هرکس به شما معرفت‏ داشت وارد بهشت مى‏شود و هرکس منکر ولایت شما باشد، وارد جهنّم مى‏شود».
انسان‏هاى غافل و بى‏بصیرت، بی معرفت(در بى‏تفاوتى، شکم‏پرستى، شهوت‏رانى، استثمار شدن و محرومیّت از لذّت معرفت‏) مانند چهارپایان بلکه بدتر از آن مى‏باشند. «أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ»
امام رضا(ع)فرمودند : ما اهل بیت اسماء الحسنی خدا هستیم و عمل هیچ کس بدون معرفت ما قبول نمی شود.
معرفت بصیرت و شناخت است . ایمانی ارزش دارد که بر اساس معرفت و شناخت حقّ باشد. معرفت و شناخت بر دو قسم است از نظر ظاهر مثل علم و زهد و حسب و نسب . قسم دوّم معرفت بر اساس ولایت و امامت است . انسان تا اعتقاد قوی نداشته باشد ایمان او شکل نمی شود و ایمان که شکل نگیرد معرفت بوجود نمی آید .شکرالهی باید بر اساس فهم و معرفت باشد.حضرت علی(ع) : ای کمیل در هر حرکت نیاز به شناخت و معرفت است.
والسلام علی من اتبع الهدی