مهدیار

بدان که انسان از این که در او قوایی سپرده شده است از خیرات و شرارت ولی برای اصلاح امور، در مقابل این فرد، ملک الموت را قرار داده است .پس خیر و شر و ملک الموت ؛ چگونه محاسبه می شود؟
انسان محال است که بی خیال آرزو باشد و الا انسان نیست پس لابد در او امید و آرزو است لکن طول آرزو برای او آفت است ، خرید خانه و تغییر دکوراسیون و خرید البسه و غیره مایحتاج انسان را تامین می کند لکن اینها آرزوهای طولانی نیست و رفع نیازاست. آرزوهای طولانی آنگونه است که انسان تمام افکار و رفتار و کردارش مختص دنیا باشد و ازیاد خدا و آخرت غافل ودور ماند.

انسان باید سعی نماید نفس خود را چنان تکامل بخشد که فعل او با قول او موافق باشد نه این که قول او قول زهاد و عمل او عمل ابناء دنیا باشد و هچکدام از قول و فعل مطابق یکدیگر نباشد.وتنظیم کننده این امور فقط یاد مرگ است !