مهدیار

صحیفه سجادیه، مجموعه دعاهایى است که امام زین العابدین علیه السلام انشا فرموده‌ اند و فرزند بزرگوارشان امام محمد باقر علیه السلام ونیز برادرش زید بن علی آن‌ها را نوشته‌ اند و امام جعفر صادق علیه السلام نیز در مجلس حاضر بوده و آنها را مى‌شنیده است. از صحیفه سجادیه که سند آن به امام سجاد علیه السلام منتهی می شود، به «اخت القرآن» و «انجیل اهل البیت علیهم السلام» و «زبور آل محمد صلی الله علیه و آله» و «صحیفه کامله» تعبیر شده است.
صحیفه سجادیه “زبور آل مصطفی” پر از راز ونیاز است .این صحیفه پر از عشق و محّبت به خدا که در مقابل این عشق خود را به محاکمه می کشانم که نه او را شناختم و نه خود را واینکه گم شده مسیر الهی در دنیایم.

سراسر این مصحف شریف مشحون از حقایقی است که خدای تعالی آنرا بر زبان امام سجاد(ع) بهنگام خلوت با او و محوشدن تمام وجودش در واجب الوجود بالذات ، روان ساخته است.