مهدیار

عرفان عملی؛ حرکتی به سوی خدا ، حرکتی عمیق و بی نهایت که پایانی ندارد پس لازم است جوینده عرفان عملی ،بطور مطلق ترک معصیت نماید، اساتید ماهر داشته باشد. پشتکار فوق العاده و خستگی ناپذیر و دیگر اینکه فرد دائما در فکر این باشد که کاری نکند تا خداوند تعالی او را رها سازد که اگر خداوند ، اورا رها سازد از بلند ترین قلّه به قعر عمیق ترین درّه ها پرتاب می شود وفرد از خداوند دائما بخواهد که او را لحظه ای بخود وامگذارد.شرط دیگر در عرفان عملی اینکه؛ انسان بداند به هر محله ای که می رسد ، عطیه ای از عطایای الهی است!پس به خودش مغرور نشود و گمان نکند که اوست صاحب این کمالات ! هر چه هست قائم ووابسته به حقّ است.