مهدیار

حُبّ اهل بیت علیهم السلام:
پیامبر(ص) فرمود: دوست داشتن من و خاندان من در هفت جای بس وحشتناک به کار می آید: هنگام مردن، در گور، در هنگام رستاخیز ، در هنگام نوشتن اعمال، در هنگام حسابرسی اعمال، در هنگام میزان و سنجیدن اعمال ، و در هنگام گذشتن از پل صراط (فضائل الشیعه 47/2)
اقسام محبّت :
حکماء گفته اند: محبّت پنج نوع است: 1-طبیعی مثل محبّت اولادی 2- ارادی مثل محّبت دوستان و یاران3- شهوی مثل محبّت همسران 4-نفقی مثل محبّت انفاق کنندگان 5-الهی مثل محبّت اهل خیر
پرهیزگار واقعی بخاطرهیچ کدام ازاین محبّتها و دوستی ها مرزوحدود را نمی شکند به خاطر دوستی ، خلاف نمی کند، حقّ را ناحقّ نمی کند، ستم به دیگران نمی کند. حُبّ و بغض دو نیرو در روان آدمی است که یکی جذب و دیگری دفع می کند در صورتیکه این دو نیرو خوب عمل کند ،برآیند حاصلشان تحقق منویّات الهی باشد. حُبّ و بغض نباید انگیزه ای برای تجاوز و شکستن حدود باشد بلکه باید وسیله ای برای سرعت دادن به حرکت معنوی باشد،مولایمان می فرماید: ظلم و تجاوز انسان را به هلاکت می رساند.
محبّت را از اهل بیت (ع)و آنهم درادعیه مأثوره در راز و نیازآنان با خداوند تعالی بیاموزیم:
امام زمان(ع) در نهایت بنده پروری و محبّت نسبت به شیعیان در سرداب مقّدس در میان مناجاتهای خویش به یاد شیعیان بوده و برای آنان دعا و استغفار نموده است . ایشان در توقیع شریف خود خطاب به شیخ مفید فرموده اند : به تحقیق ما در رعایت حال شما اهمال نمی ورزیم و یاد شما را فراموش نمی کنیم و گرنه بلا بر شما نازل می شد و مورد ستم دشمنان قرار می گرفتید.(فاطمه پورشفیع- ترجمه محاضرات ایت الله میلانی - پیام دهید تا مطلب کاملا فرستاده شود)صلوات