مهدیار

#تقدیم_به_اهل_تحقیق

اذهما فی الغار
—————-
بودن دو نفر در غار نشان دهنده فضیلت آن شخص همراه پیامبر نیست . مؤمن و کافر در یک جا ممکن است جمع گردد. مسجد پیامبر(ص) از غار با شرافتتر است با وجود این مؤمنین و منافقین و کافرین احیانأ در آن جمع می شوند. کشتی نوح ، پیغمبر و شیطان و چهارپایان را در بر داشت ، بنابراین مکان ، بر فضیلتی که گفتی دلالت ندارد. وقتی صحبت بین مؤمن و کافر و بین عاقل و حیوان و جماد واقع می شودچگونه دلیلی برای دوست تو(لصاحبه) در آن است؟
عبارت “لا تحزن” نهی است ،جز این نیست که اندوهگین شدن ابوبکر یا طاعت بوده و یا معصیت ، اگر طاعت می بود که پیامبر(ص) از طاعتها نهی نمی کند ،بلکه به آن امر می کند و اگر معصیت بوده که پیغمبر (ص) او را نهی کرده و این ایه شاهدی بر معصیت اوست.
جمله “انّ الله معنا” پیامبر(ص) از خودش به لفظ جمع تعبیر کرده چنانکه خداوند تعالی در قرآن با لفظ جمع می فرماید: انّا نحن نزلنا الذکر –
ویا اگر گفته شده ابوبکر در اینجا نگران علی ابن ابیطالب (ع) بوده ،پاسخ این است که پیامبر(ص) فرمود: اندوهگین مباش! که خداوند با من و علی(ع) است .
ویا در جمله خدا سکینه و آرامش را بر ابوبکر وارد کرد – پاسخ این است که اگر ابوبکرصاحب آرامش است پس لشگریان هم به تأیید او آمده اند و حال آنکه این سخن دور کردن نبّوت از رسول خدا می باشد.(مکیال المکارم-سید محمد تقی موسوی اصفهانی- ترجمه ج یک)