مهدیار

شکر تو طاعت توست و هر کس نمی تواند آنگونه که شایسته تو است شکر تو را بجا آورد. اگر چه کوشش کند ولی در برابر فضل تو (عنایت شکر) مقصر باشد. پس شاکر ترین بندگان تو از شکر تو عاجزند و عابد ترین مردم نیز در طاعت و بندگی تو مقصرند.
امام باقر(ع) فرمود: افزایش نعمت از سوی خدا قطع نگردد ، مگر آن گاه که شکر گزاری بندگان قطع شود.(البحار 71/56/86)

امام صادق(ع) فرمود: خدای تعالی به موسی وحی فرمود که: ای موسی! مراچنان که باید شکر کن. موسی عرض کرد : پروردگارا! چگونه تو را چنان که باید شکر گویم حال آنکه هر شکری که تو را می گویم خود نعمتی است که تو به من ارزانی داشته ای؟فرمود: ای موسی ! وقتی که بدانی توفیق آن شکر را هم من به تو داده ام ، حق شکر مرا ادا کرده ای.(قصص الانبیاء للراوندی 161/178)