مهدیار

بلاذری در این باره می گوید:
گروهی از مهاجران از جمله علی ابن ابی طالب (ع)وطلحه وزبیر که از بیعت با ابوبکر سرباز زده بودند ، مسّلح و خشمگین در خانه فاطمه(س) بودند. این خبر به ابوبکر و عمر رسید. ابوبکر به عمر دستور داد که به خانه فاطمه رود و آنان را از آنجا بیرون کند واجتماعشان را پراکنده سازد و اگر مقاومت کردند با آنها بجنگند.عمربا شعلۀ آتش بسوی خانه وی رهسپار گشت ، در آستانۀ در فاطمه با او روبه رو شد ، ای پسر خطاب! آمده ای تا دَرِ خانۀ مرا آتش بزنی ؟ عمر پاسخ داد: آری؛ این کار دِینی را که پدرت آورده تقویت می کند.(انساب الاشراف 1/586)
در کنزالعمال نیز چنین آمده است: عمر به حضرت زهرا(س) گفت : هیچ کس نزد پدرت محبوبتر از تو نبود ولکن این مرا منع نمی کند، چنانکه این گروه نزد من جمع نشوند ، فرمان دهم خانه را بر تو آتش زنند(کنزالعمال 3/140)
عمرهمه کسانی را که در خانه ولایت جمع شده بودند؛ صدا زد که بیرون بیایید ولی قبول نکردند ،عمرگفت :قسم به خدایی که جانم در دست اوست ، بیرون می آئید یا خانه را با هر که در آن هست آتش می زنم؛! به عمر گفتند: فاطمه در خانه است .
عمر گفت: باشد،! خانه را آتش می زنم. (الامامة و السیاسة 1/12)
عمر سخنی به علی(ع) گفت: اگر بیعت نکنی خانه را به سرت آتش می زنم و یک تن را زنده نمی گذارم، با اینکه دختر مصطفی در آنجاست .
پس این شبهه که امروزه مطرح است که خانه های زمان پیامبر(ص) دَر نداشته است که عمر در خانه حضرت زهرا(س) را آتش بزند صحیح نیست. از کتب معتبر خلفا نقل شده است بنا بر اعتراف خود خلفا ، از جمله ابوبکر و عمر ، که آنها دَر خانه حضرت را آتش زدند و به زور وارد خانه شدند— دو دلیل دیگر نیز وجود دارد:
1- ابوبکر در بستر مرگ گفت: من بر هیچ چیز دنیا متأثر و اندوهناک نیستم مگر به سه کار که کرده ام وای کاش که آن کارها را نکرده بودم…….. ای کاش هرگز در خانه فاطمه را نگشوده بودم ،گرچه برای جنگ و ستیز با من آنرا بسته بودند.(طبری4/52) (مروج الذهب مسعودی1/414)-(العقد الفرید 3/69)-(کنزالعمال3/135)-(امامة والسیاسة 1/18)-(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید (2/130-131)-(تاریخ یعقوبی 2/115)
2- سخن عمر بن خطاب در کنزالعمال ……… آن أمرتُهُم أن یُحرقُوا علیک الباب - یعنی دستورشان می دادم در خانه ات را آتش بزنند.
در تاریخ طبری به نقل از زیاد بن کلیب “عمربن خطاب به خانۀ علی(ع) که در آن طلحه و زبیر و مردانی از مهاجران بودند ، آمد و گفت بخدا سوگند ، یا خانه را با شما آتش میزنم یا برای بیعت بیرون آیید . زبیر با شمشیر آخته به سوی او بیرون دوید امّا پایش لغزید و شمشیرازدستش افتاد و دستگیرش نمودند.(تاریخ طبری ج3ص202)
السلام علیک یا فاطمه الزهراء سلام الله علیها